ความน่ากลัวที่ว่าคือ หนังวาดภาพ character ประกอบเรื่องไม่ว่าจะเป็นฝูงช้างตัวเมียที่ คล้ายกับสมาคมแม่บ้านที่ Gossip และเหยียดลูกช้างหูกางอย่างดัมโบ้ เหล่าฝูงอีกาในตอนท้ายเรื่องที่ล้อเลียน Identity ของคนผิวสี หรือกระทั่งฉากที่ “Dumbo Elephant” ดันเห็นภาพหลอนซึ่งคล้ายกับอาการคนใช้ “substance abuse”
และมันน่ากลัวตรงที่สิ่งเหล่านี้อยู่ใน “Animation rated G” ที่เหมาะสำหรับคนดูตั้งแต่ลูกเด็กเล็กแดงไปจนถึงผู้ใหญ่ ทว่าในยุคสมัยดังกล่าวผู้คนยังไม่ได้มองเห็นถึง “Context” เหล่านี้ และเมื่อมันข้ามผ่านเวลามา สิ่งที่อยู่ในเรื่องจึงเป็นแค่แนวคิดตกค้างของยุคสมัย
Dumbo เวอร์ชั่นล่าสุด cut the point ดังกล่าวออกจนหมด และเอาเข้าจริงๆ ใน “live version” แอ็คชั่นนี้แทบจะเป็น “ภาคต่อ” ของงานต้นฉบับเสียด้วยซ้ำไป สัดส่วนของเรื่องราวใน Version นี้เป็นการแบ่งเล่าเรื่องราวของกลุ่มมนุษย์ในคณะละครสัตว์แม็กซ์ เมดิซีกับ “baby elephant Dumbo” ในสัดส่วนเท่าๆกัน
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน “movie version” จึงกลายเป็นการเล่าเรื่องราวการผจญภัยของลูกช้าง Dumbo ที่ค้นพบว่าตัวเองมีหูขนาดใหญ่ แต่หูดังกล่าวเป็นทั้งพรวิเศษและ Curse ในเวลาเดียวกัน แน่นอนว่าเมื่อ “Dumbo” ได้เรียนรู้วิธีใช้งานmagic ear ของเขา นั่นทำให้ชีวิตของ “Dumbo” ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป